دوچرخه برفی

امروز صبح که از خواب پاشدم متوجه شدم که  دیشب برف باریده و امسال این سومین باره که این رحمت الهی شامل شهرمون شده و خیلی خوشحال شدم .

همینطور که داشتم از پنجره بیرون رو نگاه میکردم چشمم به یک آدم برفی دوچرخه ای یا بهتر بگم دوچرخه برفی افتاد که تنها و تنها تو حیاط خونه خودنمایی میکرد.

اما این برف یه تفاوت با برفای قبلی داشت اونم این بود که دانش آموزان از بارش اون خیلی خوشحال نشدن چون امروز جمعه است و .........

راستش نه تنها دانش آموزان بلکه معلمان هم زیاد خوشحال نیستن چون من دارم عینا با چشمای خودم می بینم که این بیچاره ها چی دارن می کشن و چه لبخند تلخی می زنند.

خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است     کارم از گریه گذشته است بدان می خندم  

این هم یک آدم فضایی برفی که من و آبجیم تو کوچه درست کردیم البته داشتیم کاملش می کردیم که متوجه شدیم یه آقایی یه تفنگ دستشه و داره توی این هوای سرد گنجشکای زبون بسته رو شکار می کنه و ما از دیدن این منظره خیلی ناراحت شدیم و به داخل خانه آمدیم و ماجرا را برای مامانم تعریف کردیم و دیگه بیرون نرفتیم.

آخه چرا ؟؟؟؟؟؟؟

مگر پرنده ها حق زندگی کردن ندارن ؟؟؟؟؟؟؟؟؟